Almere

POMPIDOU SYNDROOM

Op 28 oktober 2008 heeft staatssecretaris Huizinga toestemming verleend huizen te bouwen in het Markermeer.
Inderdaad in het Markermeer, aan de verkeerde kant van de dijk die onze polder droog houdt.
Op verzoek van onze nieuwe, ambitieuze wethouder Ruimtelijke Ordening, Volkshuisvesting, Woonbeleid, Grondbeleid enz. enz. heeft staatssecretaris Huizinga een commissie opdracht gegeven de mogelijkheid te onderzoeken woningen te realiseren in het Markermeer. Na een uitgebreide studie heeft die commissie geconstateerd: “het kan”.
In Enkhuizen is ook al eens iets dergelijks onderzocht en daar kon het niet. Maar in Almere kan het. Ik zou hier aan toe willen voegen ”maar het hoeft niet”.
De projectleider van Rijksdienst IJsselmeerpolders zal hiervan opgekeken hebben. Het heeft jaren gekost om een polder te maken, we hebben 1.417,5 km² nieuw land op het water gewonnen en nu willen ze er woonwijken naast gaan bouwen.

Het water ter plaatse van de geplande woonwijk is 3 meter diep. De hele kustlijn van Diemen tot Kampen is kniediep: alle woningen die nu in Zuidelijk Flevoland staan passen met gemak langs de kust, met andere woorden, onze nieuwe, ambitieuze wethouder Ruimtelijke Ordening, Volkshuisvesting, Woonbeleid, Grondbeleid enz. enz. geeft hierbij aan dat onze hele polder overbodig is.
Een jammerlijke constatering 30 jaar na de oprichting ervan.

Op gezette tijden ondergaat het IJssel- en Markermeer een flinke storm. De hemelvaartstorm van 1983 was er zo een en ook die van 7 juni 1997 mocht er wezen.
Met windstoten tot 130 km/u joeg de wind van west naar oost over ons land. Een spoor van vernieling achterlatend van glasloze kassen in het Westland tot in noodgeraakte watersporters op het Markermeer.
Ik voorzie voor onze buitendijkse waterwoningen spannende tijden. De dijk achter de waterwoningen zal vanaf windkracht 9 moeten worden afgesloten. Het voorbij rijdend verkeer wordt vrijwel zeker getroffen door afgewaaide dakpannen, tuinhekken, delen van schuttingen, kinderfietsjes, tuingereedschap, kleine huisdieren, kruiwagens en rollators, die door hun bestuurders even in de tuin zijn achtergelaten.
Er zijn ongetwijfeld ook positieve kanten aan het bouwen in het water, al wil me daar momenteel niets van te binnen schieten.

De final touch van de nieuwe wijk wordt verzorgd door de straatnamencommissie. Zij heeft de moeilijke taak een naam voor een nieuwe wijk te verzinnen. Waterwijk ligt voor de hand maar die is er al en bovendien moet zoveel mogelijk voor grote projecten een naam verzonnen worden met Almere of Flevo erin.
Onze nieuwe, ambitieuze wethouder Ruimtelijke Ordening, Volkshuisvesting, Woonbeleid, Grondbeleid enz. enz. woont in den Haag en weet dat dus niet. Hij ziet zijn naam al met een eigen postcode vereeuwigd worden. Politici hebben deze vorm van nalatenschapdrang wel vaker. In de psychologie heeft men daar een naam voor. Het “Pompidou Syndroom”.
Zelf denk ik meer aan Ach-mere.

Roel van Roomen