Almere

Wat hebben deze ogenschijnlijk diverse zaken nou met elkaar te maken? Ik wil u ditmaal nu eens niet vervelen met achterliggende feiten en wetenswaardigheden, maar ik wil u meenemen naar de ideeën achter..
Heeft u eventjes tijd?

Knalvuurwerk: ik heb er een hekel aan.
Al moet ik toegeven dat dit jaar ook het siervuurwerk niet heel bewust op mijn netvlies is geprojecteerd.
Ik zat voor de buis, in pyama te wachten tot ik naar bed mocht. Om 4.00 uur nog de straat op, zoals de heer Huis dat heeft gepresteerd is mij dus ook niet gelukt.

Desalniettemin zijn de 'primaten' waar hij in een van zijn columns naar verwees mij ook niet ontgaan.
We kennen ze allemaal. De jonge medemens die als een bijzondere diersoort eens per jaar uit hun holen kruipen en de wereld boven de grond bestieren.
De knaljeugd zo u wilt. Zonder andere verbale uitingen dan het uitbrengen van wat keelklanken voelen zij zich een heel stoere jongen als zij rotjes om zich heen gooien.
Ik herken dit gedrag overigens ook in de 'normale' overlast-bezorgende-hangjongeren.
Afschuwelijk vind ik het als een groep van deze (meestal) jonge heren schijnbaar nutteloos bij elkaar hangt en een onveilig gevoel aan de directe omgeving kado doen.
Ikzelf en mijn gezinsleden lopen daar ook graag een straatje voor om. Belachelijk natuurlijk!

We zijn het allemaal denk ik wel met elkaar eens dat dit probleem, want dat is het echt, aangepakt moet worden.
Weg met die hangjongeren. En meteen maakt een gevoel van wraak zich van ons meester.
Hé, weet je wat we doen? We hangen overlast bezorgende apparaten op de plekken waar die vervelende jongelui staan. Deze apparaten maken een heel vervelend piep-geluid en dit is dan zo irritant dat je er als jongere eigenlijk niet meer kunt staan.
Dan doen we het lekker terug, ze kunnen daar niet meer staan. Oog om oog, tand om tand.

Mag ik zo vrij zijn om een persoonlijke situatie met u te delen?
Als ik 's nachts zo'n nare mug (u kent ze wel) op mijn slaapkamer vind dan zal ik niet rusten alvorens het overlast bezorgende dier goedschiks of kwaadschiks mijn kamer heeft verlaten.
Irritatie maakt zich van mij meester.
Het liefste wil ik het diertje natuurlijk platslaan. De motivatie van de mug maakt mij eigenlijk weinig uit.
Sterker nog, al zou hij het willen vertellen, ik zou niet luisteren. Wraak.. oog om oog, tand om tand.

Resumé. Kwaad met hetzelfde kwaad bestrijden levert niets op. Dat leek mij tot nu toe een algemeen goed.
Desalniettemin hangen we druk mosquito's op in de stad. Nu nog beperkt tot een paar plekjes.
Maar ja, als het nou zo lekker jongeren verdrijft, waarom zouden we niet andere plekken gaan behangen met deze machines?

De gemeenteraad staat schoorvoetend achter het besluit van de burgemeester
klik hier voor meer over dit besluit

De tja, ach's, maar's en mitsen zijn natuurlijk niet van de lucht, maar niemand durft te zeggen dat dit net zo goed 'primaten-gedrag (oog om oog)' niet zou moeten kunnen.

Graag, heel graag, gaan wij het gesprek aan over wat je met deze jongeren moet.
Zachtzinnig willen we niet zijn. Integendeel. We willen het niet toelaten dat mensen zich genoodzaakt voelen een straatje om te lopen of zich niet prettig voelen in hun eigen woning.
Dat moet aangepakt. En hard! Maar nooit met oog om oog.

Peter Duvekot - fractieassistent