Almere

Jammer dat onze motie gisteravond(politiekemarkt 13november) geen meerderheid vond in de raad?
Jammer dat de prestatieovereenkomsten niet per direct met een gouden lintje bij de raad zijn terechtgekomen?
Jammer dat andere partijen zich gisteravond onmiddellijk geroepen voelden een ontstane crisis (was die er dan?) voor hun wethouder op te lossen?
Dat misschien, maar daar willen wij het niet nu even niet over hebben.

Ik moet even terugdenken aan vroeger. Een belangrijke opdracht op school bijvoorbeeld, waarvoor ik ruim voldoende tijd had gekregen om het af te krijgen.
Daarnaast had ik natuurlijk andere verantwoordelijkheden. Een rol bij het schooltoneel, een (leukere) opdracht voor een ander vak, dingen die thuis ook nog op mij lagen te wachten. Tja, zo ben ik nou eenmaal.
Ineens was dan voor ik het wist de gestelde tijd voorbij. Oei, oh ja, dat moest natuurlijk ook nog. Stoer ging ik naar de desbetreffende leraar. En in stoere bewoordingen gaf ik dan aan dat het me niet gelukt was. Misschien een plausibele reden hier en daar, dat kan, maar.. de kracht ligt dan wel in het boetekleed even aantrekken. Eventjes maar; niet te lang.
Maar wat schetst dan mijn verbazing? Ondanks mijn kruipen door het stof. Ondanks mijn bereidheid toe te geven dat ik het fout had zei de leraar toch in meer of mindere woorden tegen mij: “zoals je dat nu aangepakt hebt keur ik het af! Ik weet dat je best je redenen hebt om het niet af te hebben en die zijn vast wel oprecht en plausibel, maar je hebt tijd genoeg gehad om de klus te klaren of om op tijd aan de bel te trekken”. Een woede maakte zich van mij meester. Hoe durft 'ie?!

Gisteravond zagen wij in de besluitvorming van de gemeenteraad over onze motie van afkeuring jegens wethouder Duivesteijn het volgende. De wethouder wist wel dat hij fout zat, dat had hij immers al gezegd. Maar er is een verschil tussen iets zeggen en de indruk wekken dat je iets meent. En dat ontbrak er gisteren voor ons aan.

En soms heb je volgens ons dan net even iemand nodig die zegt: “zoals je dat nu aangepakt hebt keur ik het af!”. En of je daar dan een meerderheid voor vindt, of dat je daar dan meteen het gewenste resultaat mee kan afdwingen, of dat je daar andere partijen mee kan tegenhouden te rennen voor de wethouder? Vast niet. Maar dat is op dat moment dan ook niet eens zo heel belangrijk.

En dan nu weer over tot de orde van de dag. Het hebben over de inhoud. Prioriteiten leggen waar ze horen. Het bouwen van betaalbare huurwoningen, want daar hebben we een schrijnend tekort aan. Dat vind praktisch de hele gemeenteraad, dat vinden de mensen die op de wachtlijsten staan en dat vindt wethouder Duivesteijn. Bouwen dus! En of dat nou gaat met afspraken maken in een overeenkomst, of dat je dat nou per corporatie vastlegt is om het even. Als het maar gebeurd. Om wat motiverende woorden van de heer Beuse te vervormen naar deze context (dat kan hij ons vast niet kwalijk nemen): “lets do it!”.

Peter Duvekot
(fractie assistent SP Almere)